koop tickets online
nl fr en

SHOT sprak met ... Charles Vanhoutte

“ Ik wil altijd winnen”

De tweeëntwintigjarige Kortrijkzaan speelt sinds zijn veertiende bij Cercle.  Na afloop van het voorbije seizoen mag hij zonder blozen terugblikken op een echt doorbraakseizoen in de A-kern.  De supporters beloonden hem met “de gouden schoen van Cercle”, de Pop-poll van d’Echte.  Als toetje mocht hij in de slotwedstrijd op KVO met de aanvoerdersband opdraven.  Als ik me niet vergis is dit de eerste eigen jongere na Denis Viane.
Ik had, tijdens het spelersverlof en net na zijn terugkeer uit Tenerife (met een aardig kleurtje), een zeer uitgebreid gesprek - van enkele uren - (ook over meer dan voetbal) met deze jongeman die duidelijk met beide voeten op de grond staat.  In onderstaand verslag leest u de voornaamste voetbal- en persoonsgerelateerde items uit ons gesprek.

 

De bal rolde eerst in Wielsbeke voor jou?
Ik startte met voetballen in Wielsbeke, vervolgens twee jaar bij Zulte-Waregem en dan terug bij Wielsbeke.  Ondertussen was Cercle reeds twee/drie maal komen aankloppen (Marc Van Opstaele).  Het sleepte eerst wat aan.  Ik was een laatbloeier, was heel klein van gestalte.  Mijn vader had schrik dat ik onvoldoende mogelijkheden zou krijgen om me te laten ontwikkelen en te wachten op mijn groeispurt.  De derde maal hapten we wel toe.  Er was ook interesse van andere ploegen zoals KSV Roeselare, KVO, Lokeren, …  Ik had echter het beste gevoel bij Cercle.  Marc Van Opstaele zorgde er ook voor dat ik goed ontvangen werd.  Zo ben ik op veertienjarige leeftijd bij Groen-Zwart terechtgekomen.

 
Cerle Brugge KSV

Was dat te frêle zijn op die leeftijd ook de reden waarom je maar een korte periode het vertrouwen kreeg bij Z.-Waregem?
Dat speelde inderdaad een rol.  In die tijd speelde je op tienjarige leeftijd 11 tegen 11.  Actueel is dat twee jaar later.  Ik was daar niet klaar voor.  Ik vond het eigenlijk niet zo erg dat ik toen een stapje moest terugzetten retour naar Wielsbeke.  Dat was beter voor mij.  Het pittige was dan wel dat we via mijn vader vernamen (via Kurt Cannoot die hij kende en die lang voor Z.-Waregem werkte, nu bij KRC Genk) dat ik enkele jaren later terug op hun scoutingsverslag stond om mij eventueel opnieuw binnen te halen…
In voetbal kunnen zaken snel omslaan.  Ik vind dat je, op tien- of twaalfjarige leeftijd, zelfs op vijftien jaar, niet kunt stellen dat spelers het gaan maken in het voetbal. Er komt veel meer bij kijken dan voetbal alleen.  Ook uw omgeving, uw opvoeding, het mentale en uw drive, wat je er allemaal voor overhebt, enz…  Dat zijn zaken die je niet zo maar ziet op een veld.

TVJO David Carpels liet zich ontvallen dat de huidige jeugdspelers in de kern een nuchtere entourage hebben.  Geen ouders die managers inschakelen bv. en dat de spelers sterk in het hoofd zijn.
Mijn vader was steeds heel kritisch.  Dat is hij nog steeds trouwens.  Hij stelde dat ik wel kwaliteiten had om het te maken, maar dat het aan mij was om dat te tonen en te blijven werken.  Hij maakte me duidelijk dat er soms spelers met iets mindere kwaliteiten maar wel met de nodige drive en overgave er toch geraken.  Soms vallen er spelers uit met meer kwaliteiten omdat ze die drive missen of niet goed zitten in het hoofd.
Wat sterk in het hoofd betreft: als ik een doel heb en mijn focus op iets leg, daar ga ik dan onvoorwaardelijk voor.  

Moesten je ouders ook instaan voor je transport?
Op mijn veertiende ben ik op internaat naar Brugge gekomen.  In die zin ben ik Albert Verbandt zeer dankbaar dat hij me telkens van internaat naar training en vice versa voerde.  Zeker ook omdat ik af en toe wel eens een “plakker” was in de douche.  Hij moest regelmatig buiten eens claxonneren.  Maar hij is nooit vertrokken zonder mij … (lacht hartelijk).

 
Cerle Brugge KSV

We hadden er het reeds over.  Je was frêle en moest fysiek soms het onderspit delven.  Eén seizoen liet men je een jaar lager spelen.
Voetballend was ik één van de betere van de ploeg.  Qua fysieke bouw was ik de kleinste en zo kon ik me soms niet doorzetten.  Ik zag zaken en had het inzicht, maar kon het niet uitvoeren omdat ik niet sterk genoeg was.  Ergens bracht het uiteindelijk ook een voordeel op.  Ik moest mij dubbel inzetten tegen die grotere gasten.  Dat is iets wat in mij gebleven is.  Ik vecht voor elke bal. Preben Verbandt, die toen mijn trainer was, stelde voor één seizoen een categorie lager te spelen.  Dit werd ook besproken met mijn ouders.  Zelfs toen was ik nog bij de kleinere.  Toen ben ik letterlijk beginnen groeien en kon ik van de U15 naar de U17.
Bij de U17 kenden we een topjaar.  We eindigden derde of vierde.  Dat was echt een goede ploeg met o.a. Robbe Decostere, Thibo Somers die soms meespeelde, Laurenz Simoens die achteraf ook nog in de A-kern kwam, enz…  

 

Drie seizoenen geleden maakte je je opwachting in de eerste ploeg, maar na afloop volgde er een uitleenbeurt voor het seizoen 19-20 bij Tubize.  Aanvankelijk “not so amused” veronderstel ik?
2018-19 was mijn eerste seizoen bij de A-kern.  Toen Guyot ontslagen werd nam José Jeunechamps over.  In tegenstelling tot Guyot, met wie ik niet zo’n beste verstandhouding had - alles verliep ook in het Frans in de kleedkamer en dat was niet zo makkelijk voor mij -, zag die het wél in mij.  Hij gaf mij kansen in PO2.  Ik hoopte toen dat de trein vertrokken was en ik dichter bij de kern ging aanleunen en wat meer speelminuten zou sprokkelen.  Bij afloop van het seizoen kon ik uitgeleend worden aan goede ploegen.  Sportief directeur Vitalli hield de boot echter af.  Ik vermoed dat dit te maken had met de “Belgenregel”.  Echter, zowat vijf dagen voor het afsluiten van de transferperiode, zegt hij tegen Robbe en mezelf: “jullie moeten andere oorden opzoeken”.  Ik wou niet weg, want ik voelde me goed bij Cercle.  Ik stelde voor om toch te blijven en mee te trainen.  Zo kon ik nog sterker worden en je weet nooit wat er in een seizoen gebeurt.  Het ultimatum luidde dat ik ofwel vertrok op uitleenbasis of dat ik terug naar de Beloften ging.  Terug naar de Beloften zag ik niet meteen zitten en we keken uit naar een andere ploeg.  De meeste kernen waren echter reeds samengesteld eind augustus.  Er waren wel mogelijkheden bij RWDM en Tubize.  We zijn gaan praten met RWDM.  Ik had er een goed gevoel bij, maar het probleem was dat Cherniatynski net ontslagen was en Vanderbiest nog niet toegekomen.  Dat deed me twijfelen, want als je niet vooraf met de trainer hebt kunnen praten, kom je in een onzekere situatie terecht.
Daardoor viel de keuze op Tubize.  Daar was er echter een mallaise.  Het geld was op en in de kern hadden we misschien zes waardige spelers voor dat niveau.  Ik leerde er wel veel en ook mentaal was het een leerschool.  Ik zat daar op appartement en telkens ik op zondagavond of maandagmorgen naar daar trok was het wel zwaar tijdens de rit op de autostrade.  Ik heb doorgezet en daarvoor word ik nu beloond door de kansen die ik krijg.  

 

Bij je terugkeer aanvang het voorbije seizoen had je wellicht niet durven dromen dat het zo vlot ging lopen dit jaar?
Nee, inderdaad.  Ik had wel serieus toegeleefd naar dat seizoen.  Ik had voor mezelf goed in kaart gebracht wat ik miste om goed mee te draaien in 1A en waar ik progressie kan maken.  Ik ga er steeds van uit dat je sterke punten zodanig goed moeten zijn dat ze je zwakke punten ietwat verdoezelen.  Daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat je niet aan je zwakke punten moet werken.  Tijdens de lockdown legde ik er serieus de pees op.  Tweemaal trainen per dag.  Met een bepaalde mindset vatte ik de voorbereiding aan met het idee van alles te geven en we wel zien wat er uit de bus komt.  
Het is inderdaad goed meegevallen.  In de oefenmatchen ging het steeds in stijgende lijn.  Bij de aanvang van de competitie, als ik er nu op terugblik, leek het nog wel wat onzeker qua spel, maar nu naar het einde toe voel je dat je niet moet onderdoen voor tegenstanders die reeds jaren in 1A spelen.  

Clement die zag het wel in jou?
Die was wel fan.  Hij was fan van de Vlaamse mentaliteit, werkethiek, enz…  Ik vond het een joviale man van wie ik veel bijleerde.  Ik mag hem dankbaar zijn.  Maar als in het voetbal wat geluk ontbreekt en de resultaten blijven uit, dan rollen er koppen.  In het profvoetbal telt immers enkel het resultaat.

Betreffende het frêle waar we het voordien over hadden: dat is je nu niet meer aan te zien hé?
Ik leefde op de toppen van mijn tenen.  Op gebied van voeding ben ik tot het uiterste gegaan, ook op gebied van krachttraining met iemand die ik ingeschakeld heb om me te begeleiden enz…  Als je in het voetbal van tegenwoordig wil meedraaien op hoog niveau moet je je mannetje kunnen staan.  Duels zijn zeer belangrijk.  Als je duels wint kun je de bal hebben en als je de bal hebt kun je scoren. 

Als we na de wedstrijd de fysische analyses bekijken valt ook op dat jij heel wat kilometers aflegt?
Bij de beide ploegen hoor ik telkens bij de top 2 of 3 qua gelopen afstand.  Ik let daar niet steeds op.  Misschien is het soms beter wat minder kilometers af te leggen en wat meer efficiënte. Zo lang ik het kan opbrengen doe ik dat graag.  Het is, denk ik, een pluspunt als je veel kunt lopen en dat kunt blijven overbruggen.

Ook de supporters is je mooi seizoen niet ontgaan.  Ze verkozen jou als speler van het seizoen in de pop-poll van d’Echte.  Je komt daar op een lijst met indrukwekkende namen als Olsen, Kalusha, Weber e.a.
Ik had dit helemaal niet verwacht.  Zeker ook niet omdat het mijn eerste volledig seizoen in 1A was.  Ik ben er niet verlegen over om te zeggen dat er waarschijnlijk spelers zijn die het meer verdienden dan ik.  Ik denk aan Ugbo die zoveel doelpunten maakte en ons de laatste wedstrijden daardoor toch over de streep trok.  OK, de ganse ploeg deed het, maar zijn doelpunten waren toch wel belangrijk.  Maar ik ben zeker blij!  Mogelijks speelt, zoals je zegt, het aspect “Cercle-liefde” een rol.  

 

En als kers op de taart, de aanvoerdersband op de slotspeeldag!

 

Toen we toekwamen in Oostende voelde ik dat iedereen er nog eens vol wou voor gaan.  Ik vertelde mijn papa dat ik het echt spijtig vond dat het seizoen gedaan zou zijn.  We zaten in een goede flow, we wonnen wedstrijden, het liep goed.  We wonnen zelfs tweemaal met tien man.
Albert Verbandt stapte in Oostende op me af en zegde: “ventje, je blijft hier maar stijgen in de hiërarchie”.  Ik begreep niet goed wat hij bedoelde.  Ik stapte naar de kleedkamer en Pepijn (ook materiaalman) kwam me toefluisteren dat ik kapitein was voor deze wedstrijd.  Ik bleef er rustig onder, maar het was een heel leuke ervaring.  Het geeft ook vertrouwen naar de toekomst toe.  Ik was blij en … nam ook de band mee naar huis als souvenir.

 
Cerle Brugge KSV

Naast het voetbal studeer je nog.
Ik volg LO in Torhout.  Door de combinatie met het voetbal dien ik de vakken te spreiden.  Ik denk dat ik het volgende schooljaar zal kunnen afstuderen.  Ik heb het geluk dat trainer Yves dezelfde richting gevolgd heeft en hij zich wel kan vinden in wat ik allemaal moet doen.  Dat is positief.
Mogelijks doe ik achteraf ook nog biologie in avondstudie om eventueel ook les te geven.  Ik ben geen stilzitter.  Een bijkomend diploma is altijd meegenomen.  

 
Cerle Brugge KSV

En, genoten van de vakantie in Tenerife?
Zeker!  Het was eens nodig.  De batterijen zijn opgeladen voor het nieuwe seizoen. Ik zie het wel zitten.  Ik kijk er naar uit om er iets mooi van te maken.  Ik hoop dat het publiek mag terugkomen naar het stadion.  Live hebben ze me nog niet aan het werk gezien.  Het is altijd leuker met publiek.
Mijn contract loopt tot 2023.  Ik ben hier vanaf mijn veertiende en het is leuk vertoeven.  

Slotvraagje.  De stem op je voicemail, is die tien jaar geleden opgenomen?
(lacht) Ja!  Dit is hoe ik het ingesproken heb toen ik tien/elf jaar was.  Ik mag het niet veranderen want soms bellen vrienden, neem ik op en krijg als antwoord: “niet opnemen, we bellen gewoon even om je voice mail nog eens te horen…”. 

 

(nvdr: voegen we er nog aan toe dat Charles tijdens het gesprek zijn waardering uitte voor zijn ex-trainers als Preben Verbandt, Jürgen Van Opstaele (beste tactische trainer), Wouter Artz en Jimmy Dewulf die hij ooit toch wel hoofdtrainer ziet worden)

Georges Debacker

 

Gerelateerde nieuwsberichten

Cerle Brugge KSV
Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 243)

Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 243)
(periode van 30-12-1961 -> 13-01-1962)

  • Cercle

De zestiende speeldag bracht een confrontatie met zich mee tussen de kampioen van Tweede Klasse van het vorige seizoen, FC Diest, en medestijger Cercle.  De wit-zwarten telden reeds vijftien punten, stonden daarmee op een mooie achtste plaats en kenden (voorlopig) geen degradatiezorgen al was dat natuurlijk relatief met slechts vijf punten voorsprong op de voorlaatste.  Cercle, met twaalf punten, had het wat minder breed.  Elk puntje telde en wie weet kwam Cercle wel weer verrassend uit de hoek…  Hoop doet altijd leven !

In de wekelijkse “Vooruitblik” werden alvast de groen-zwarte kansen gewikt en gewogen :

Diest – Cercle : Voor Cercle wordt het zondag allesbehalve een plezierreisje naar Diest, die vooral op eigen veld moeilijk te kloppen is.  Toch spelen de groen-zwarten daar steeds een beste partij zodat ze er mogelijk één puntje kunnen wegkapen.  De ploeg die Aalst met 5-0 klopte blijft behouden, al is Bailliu onzeker wegens een hielkwetsuur en kan gebeurlijk door De Vylder vervangen worden.  De aangekondigde opstelling : Mortier, Vanderhaegen, Decock, Perot, Michiels, De Caluwé, Notteboom, Daels, Buyse, Bailliu (of De Vylder), Orlans.”

Er heerste alvast het nodige optimisme en uiteraard hoopte elke groen-zwarte supporter op enig puntengewin.  De supportersverenigingen, zoals de Cercleboys, legden naar goede gewoonte bussen in en ook de NMBS deed andermaal een duit in het zakje :

Bij de Cercleboys : De supporters maken de verplaatsing mede naar Diest op zondag 31 december.  Inschrijvingen worden aanvaard ten laatste tot en met donderdagavond.  De prijs bedraagt 80 frank.  Vertrek te 11 uur stipt (terug te 21 uur) aan Café Stadion, Torhoutse Steenweg, 42, Sint-Andries.  Inschrijving Café Stadion voor de Cercleboys en in Café Nieuw Gemeentehuis voor de Assebroekse Cerclevrienden.”

Per trein met Cercle naar Diest : De Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen verleent morgen zondag 31 december, een vermindering van 50 % aan de personen die zich op deze dag per trein naar Diest verplaatsen om de voetbalmatch Diest – Cercle bij te wonen.  De heenreis mag geschieden met de trein die het station Brugge verlaat te 11.07 uur terwijl de terugreis mag plaats hebben met een trein naar keus die na 17 uur vertrekt uit Diest.  De prijs in 2e klas heen en terug tot Diest bedraagt 138 frank.”

Het was volop winter, de velden lagen er slecht bij en wat gevreesd werd gebeurde tenslotte : de wedstrijd FC Diest – Cercle werd uitgesteld !

Ondertussen werd er ook nog een vervolg gebreid aan de onverkwikkelijke zaak Nemes.  Voor hem was Cercle blijkbaar een definitief afgesloten hoofdstuk :

“Zaterdag troffen we de Hongaar Nemes aan op de tribune van Club waar hij de match tegen Wiesbaden volgde.  Hij verklaarde een kans te hebben om bij Austria Wien te spelen, waar hij trouwens reeds getest werd.  Hij hoopte dat Anderlecht en Cercle zijn overgang zullen toestaan en verzekerde niet meer voor de groen-zwarten te zullen spelen.  Er werd ons toevertrouwd dat Nemes sinds zijn overhaastig vertrek zich nog niet op Cercle heeft laten zien !”

De wedstrijd tegen FC Diest mocht dan in het water gevallen zijn, er kondigde zich alweer een andere confrontatie aan, die tegen FC Luik…  Een (zeer beknopte) “Vooruitblik” :

Cercle – F.C. Luik : Voor de belangrijke wedstrijd van morgen zondag op eigen veld tegen FC Luik, is de gewonde Bailliu weer volledig fit, zodat volgende ploeg met hoop op zege, in lijn komt : Mortier, Vanderhaegen, Decock, Perot, Michiels, De Caluwé, Notteboom, Daels, Buyse, Bailliu, Orlans.”

Het leek stilaan of de duivel ermee gemoeid was want ook de thuiswedstrijd tegen FC Luik werd afgelast !  “Vic Bergh” publiceerde in het “Brugsch Handelsblad” een uitgebreid artikel rond het uitstellen van deze match :

Brugge zonder voetbal…  -  Schoen van Gilbert Bailliu besliste over afgelasten van Cercle – Luik !

“Tijdens het jongste weekeinde kreeg men tal van alarmerende berichten te horen en te lezen over de onbespeelbaarheid der meeste voetbalvelden, zodat een afgelasten in blok voor de hand lag en te verwachten was.  Na de felle vorst en sneeuwval van oudejaarsavond was immers een plotse dooi ingetreden, die de meeste terreinen in een ware modderpoel en glijbaan omtoverde.  Zaterdag werd door het Provinciaal Comité het wijs besluit genomen alle wedstrijden in West-Vlaanderen der lagere afdelingen te verdagen, hetgeen ook het geval was met de reservematch Club – Standard.  Over het terrein van Cercle hadden we ook weinig geruststellend nieuws gehoord zodat wij zondagmiddag voorzichtigheidshalve het Edgard De Smedt Stadion opbelden, om te weten of de wedstrijd tegen Club Luik al dan niet zou doorgaan.  We kregen dhr. Paul Lantsoght aan de draad, die bijna volkomen zeker was dat er zou gespeeld worden.  Het veld ligt wel iets soppig en glibberig, zegde hij ons, maar is volgens mij toch goed bespeelbaar.  Het werd trouwens deze morgen reeds gekeurd door een afgevaardigde van de BVB, die ook deze mening was toegedaan zodat we mogen aannemen dat de scheidsrechter zal laten spelen.  Bijna volkomen overtuigd dat er toch voetbal zou zijn te Brugge, begaven we ons even na 14 uur naar Cercle voor de zeer belangrijke match tegen Luik.  Maar reeds langs de weg vingen we geruchten op dat er niet gespeeld werd, maar wij wilden ons liever daar persoonlijk van overtuigen.  En inderdaad, bij het naderen van de poort zagen we hele drommen druk pratende en kritiserende sportliefhebbers reeds huiswaarts optrekken, terwijl aan de ingang zelf een bordje was opgehangen met de laconieke vermelding “Uitgesteld” !  Binnen vonden we nog heel wat teleurgestelde supporters die niet begrijpend naar het “afgekeurde” veld staarden.  Op het eerste gezicht was het terrein der groen-zwarten immers bijna volledig in orde en was er niet het minste plasje water te zien.  Men had beslist reeds op heel wat slechtere velden gespeeld, zegde men, zodat het besluit van referee Hannet om niet te spelen, heel wat kritiek uitlokte en dan bijzonder de laattijdigheid ervan.  Wat was er eenvoudiger geweest voor de scheidsrechter dan zich ’s morgens naar Brugge te begeven en nog voor de middag een gunstig of ongunstig advies te geven, dat dan nog te 13 uur in de nieuwsuitzending van de radio kon omgeroepen worden.  Hij kwam echter slechts even na 13 uur ter plaatse, zodat zijn radicale beslissing weer heel wat nutteloze en grote onkosten veroorzaakte…
Cercle treft geen verwijt !
Secretaris Van Iseghem was niet te spreken over dit onverantwoordelijk verzuim van dhr. Hannet.  “Wij hebben waarlijk alles in het werk gesteld om het terrein bespeelbaar te maken en ik meen dat er kon gespeeld worden.  Deze morgen stond er nog een klein beetje water op de kant van het veld maar door het maken van putten was alles weggetrokken.  Zaterdag had ik mij in verbinding gesteld met dhr. Debue die dhr. Lagasse als lid van het Sportcomité de opdracht gaf het veld te keuren.  Zaterdag nog kwam de secretaris ter plaatse maar maakte nog een licht voorbehoud wegens enkele plassen.  Na een telefonisch onderhoud met dhr. Debue, beloofde hij zondagmorgen weer te keren en even na 8 uur was hij er inderdaad weer.  Het terrein achtte hij persoonlijk wel bespeelbaar, maar hierover diende de aangeduide scheidsrechter definitief te beslissen.”
“Intussen werden we gans de voormiddag overstelpt met telefoontjes van uit alle hoeken van de provincie, Kortrijk, Ieper, Roeselare, Oostende, Heist, Knokke, enz. ja zelfs van uit Gent om te vragen of er zou gespeeld worden, waarop wij in voorwaardelijke zin moesten antwoorden, aangezien de referee niet kwam opdagen.  We zouden zeker een recordontvangst gemaakt hebben, vermits er in gans de provincie praktisch niet gespeeld werd en zelfs een 30-tal sportliefhebbers uit het kleine Oudenburg naar de match kwamen kijken…  Het werd echter een lelijke streep door onze rekening !  Het was 13.10 uur als dhr. Hannet zich aanmeldde en met zijn lijnrechters dadelijk een kijkje nam op het terrein.  Aanvankelijk scheen hij wel geneigd te laten aanvangen, maar na een korte aarzeling vroeg hij een voetbalschoen die hij kreeg van de reeds aanwezige Gilbert Bailliu.  Aldus geschoeid ging hij het veld op, maar reeds bij de eerste stap gleed hij uit om wat verder tot de enkel in het slijk te zakken.  Hij had er dan ook onmiddellijk genoeg van en besliste categoriek dat er niet zou gespeeld worden.  Bij deze beslissing moeten wij ons natuurlijk neerleggen, maar waarom kon hij dit ’s morgens niet doen !  De spelers en supporters van Luik die nu een lange nutteloze en kostelijke reis deden konden dan wellicht nog intijds verwittigd worden.  En ook wij en de vele sportliefhebbers zijn eraan voor onze moeite en dit alles omdat één mens laattijdig het beslissende woord heeft”.
Bespeelbaar…  Of niet ?...
Over het feit of het terrein van Cercle al dan niet bespeelbaar was, werd zondag gewis nog een heel tijdje nagekaart of geredetwist, al valt het moeilijk uit te maken wie er feitelijk gelijk had !  Sommige Cerclekomitards meenden dat er best kon gevoetbald worden, anderen waren van oordeel dat het een echte modderpartij zou geworden zijn die van voetbal geen schijn had.  Een Duitse sportliefhebber, die toevallig naar de match kwam kijken, schudde heel verwonderd het hoofd toen hij hoorde dat er niet gespeeld zou worden.  “In de winter speelt men bij ons in München iedere week voetbal op veel slechtere terreinen als dit, zonder dat men er ooit aan denkt de wedstrijden uit te stellen, verzekerde hij met klem.  In tegenovergesteld geval zou men niet veel moeten voetballen, maar hier zijn ze beslist zeer kieskeurig…”
Trainer Delfour was even kordaat in zijn verklaring dat er op dergelijk veld niet normaal te spelen was.  “Voor dirigenten en supporters die van ver het spel volgen, is het gemakkelijk te zeggen dat er wel kan gevoetbald worden, maar het zijn de spelers zelf die het tegenovergestelde spoedig aan de lijve ondervinden.  Dit veld is als een spons waar het water uitkomt van als men er een voet op zet.  Het zou misschien wel gaan om te beginnen, maar na 10 à 15 minuten zou het een omploegd land zijn en een waar modderdebat worden.  En wat dan ?  Het is natuurlijk spijtig dat er weer niet kan gespeeld worden en dat de verwachte grote “recette” in het water valt, maar we verliezen er niets mee met nog een weekje te wachten.”
De mening van de  Cercletrainer kunnen wij niet anders dan volledig bijtreden.  Gezien van op de tribune kon men moeilijk begrijpen dat de referee dit plein had afgekeurd, maar eens op het veld zelf moest men vaststellen dat het vrij spoedig een weinig genietbaar moddervoetbal ware geworden dat niemand enig baat zou bijgebracht hebben en dan zeker niet het terrein zelf dat gevaar liep onherstelbaar verwoest te worden.  Cercle boekte weliswaar geen puntenwinst, maar zij heeft toch nog steeds twee matchen meer te spelen waaruit binnen een paar maanden mogelijk meer kan gehaald worden dan nu het geval zou geweest zijn.  Alleen de al te laattijdige afgelasting is te betreuren, doch hiervoor is alleen de BVB verantwoordelijk door het verzuimen van de nodige richtlijnen te geven aan de aangeduide scheidsrechters !”

Uiteraard had ook “Dani” zijn mening over het uitstellen van de wedstrijd Cercle – F.C. Luik.  Hij schreef er dan wel geen artikel over maar hij maakte er een sprekend “Bont beeld” van :

Lees meer
Cerle Brugge KSV
SHOT sprak met …Hugo Siquet


‘Mijn allerbeste niveau vinden bij Cercle’


Na de nederlaag in en tegen Anderlecht trok ik naar de groen-zwarte kant van het Jan Breydelstadion. Er heerste een gezellige drukte. Het was dan ook een korte ‘werkweek’ tussen de match op Anderlecht (op zondag) en de match thuis tegen Genk (op vrijdag). Het was een komen en gaan van spelers en medewerkers in de Cerclekantoren. Ikzelf had er ondermeer een gesprek met Hugo Siquet. De 20-jarige rechtsachter streek in januari neer bij Groen-Zwart. Het doel was meteen duidelijk. Matchritme opdoen en terwijl zijn allerbeste niveau vinden. In juni staat namelijk het EK -21 op het programma.

Lees meer
Cerle Brugge KSV
Ronde van LAGO

DOE MEE AAN DE RONDE VAN LAGO EN MAAK KANS OP VELE PRIJZEN!

Op 2 april gaat de Ronde van Vlaanderen van start vanaf het mooiste marktplein van het land. In samenwerking met de Stad Brugge en LAGO organiseren wij de Ronde van LAGO, een leuke uitdaging waarbij je kunt deelnemen door te zwemmen of te fietsen. 

Lees meer
Cerle Brugge KSV
Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 242)

Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 242)
(periode van 16-12-1961 -> 23-12-1961)

  • Cercle

Laat ons dit keer maar meteen met de deur in huis vallen !  De verplaatsing naar Daring Brussel werd allesbehalve een succes !  Het werd zonder meer een afgang !  Na de zware thuisnederlaag tegen Union Sint-Gillis (1-4) van een week eerder mochten de groen-zwarten nu een forfaitnederlaag incasseren.  “Veritas” was voor het  “Brugsch Handelsblad” meegereisd naar de hoofdstad maar hoe hij ook zocht naar lichtpuntjes bij de Cerclespelers, hij leek er geen te vinden :

Daring Brussel – Cercle Brugge 5-0  -  Het failliet van de “Muur”…

“Toen Cercle na de Standard-debacle zich tot een defensieve tactiek bekeerde, leek het plots of de verdediging, die 26 doelpunten had geïncasseerd in 7 wedstrijden, de juiste opstelling had gevonden.  In de 5 volgende matchen moest Mortier slechts 4 keren de bal uit zijn netten halen en werden precies geteld 6 punten geoogst.  De afbrekers van de beton-tactiek keken natuurlijk sip en wisten niet hoe zij thans moesten reageren.  Maar toen kwamen twee zgz. vierpunten-wedstrijden tegen Union en Daring en werd het failliet van de “muur” plots nader toegespitst : negen bressen in de muur en nul punten, ziedaar het triestig bilan van de jongste twee weken.  En weer zal men aan het gissen slaan en proberen de oorzaken van deze mislukkingen te vinden.  Ook wij willen onze duit in het zakje doen en trachten de vinger op de wonde te leggen…
Geen fysieke conditie : Naar onze bescheiden mening ligt de grote oorzaak van het falen van de groen-zwarten vooral in het feit dat hun fysieke conditie absoluut niet op peil is.  De meeste spelers trainen niet genoeg of zonder de minste overtuiging.  Het volstaat niet een kwartier op de masseertafel te liggen en eventjes een paar rondetjes rond het terrein te slenteren om fysisch in conditie te komen.  Spelers die enkel naar de oefening komen omdat zij anders een paar honderd frank afgetrokken worden, zouden beter thuis blijven, want bovendien geven zij aanstoot aan de jongens die het wel ernstig menen.  Indien Delfour verplicht werd meer pionnen naar achteren te verschuiven, dan was het te wijten aan het feit dat wanneer deze of gene speler zich eens mee vooruit waagde, het een “eeuw” duurde vooraleer hij terug kwam.  Nu vooral op het ogenblik dat de velden zwaar worden en de spelers hun reserves moeten aanspreken, blijkt het dat vele Cerclespelers volstrekt niet in de conditie verkeren die normaal van hen mag verwacht worden.  En is het niet kenschetsend dat bepaalde spelers in het begin van het seizoen hun beklag deden dat de trainingen niet zwaar genoeg waren, maar geen enkele van die “klagers” was ’s anderendaags aanwezig op een bijgevoegde oefenstond !…
Slechtste wedstrijd van het seizoen : Spelers en bestuursleden waren unaniem om te verklaren dat de wedstrijd op het Bossaert-stadion de slechtste prestatie van het seizoen geworden is.  Cercle was gewoon onkennelijk en uitblinkers waren er moeilijk te vinden.  Wij dachten een ogenblik aan Willy Mortier en aan de pittige Vanderhaegen, doch wij moesten beiden toch aansprakelijk stellen voor het eerste doelpunt dat wel enigszins de veer brak bij Cercle.  Na dit vlug lokale succes, verkeerde de Brugse achterhoede meermaals in paniekstemming.  Zelden zagen wij een verdediger een Daring-aanvaller tacklen.  En met een Assaka in conditie moest dit faliekant uitvallen.  Dat hij drie doelpunten voor zijn rekening nam was geen louter toeval, hoewel wij hierbij moeten opmerken dat Baas niet over al zijn middelen scheen te beschikken.  Zijn reflexen waren absoluut te traag en waar wij dit vroeger niet gewoon waren van Aimé, schrijven we dit toe aan een nog niet volledig herstelde hersenschudding die hij enkele weken geleden opliep.  Nog anderen deelden echter in de algemene malaise en zowel Decock, als Wittevrongel en de heroptredende Perot moeten veel beter kunnen.  Bij Daring, dat ons daarom geen grootse indruk liet, konden naast het zwarte duo Mayunga – Assaka, vooral Bauweraerts, Jochmans en De Vlegelaere bevallen.  Zij zullen echter niet elke zondag tegenover zulke zwakke defensie komen te staan…
Gestart met een doel achterstand : De wedstrijd was nog geen 60 seconden oud, toen nummer één reeds in Mortier’s netten lag.  Willy had de bal tot bij Vanderhaegen gerold, wiens pas evenwel bij Mayunga terecht kwam en vooraleer Mortier terug in zijn doel was, had de zwarte inside vanop circa 25 meter een boogschot gelost dat over de armen van de Brugse keeper tegen het net sloeg.  Deze tegenvaller deed Cercle elk greintje zelfvertrouwen verliezen en toen Baas na 20 minuten over de bal trapte, maakte Assaka hiervan gebruik om de uitgelopen Mortier te omzeilen en nummer 2 binnen te plaatsen.  De nederlaag lag van dit ogenblik af reeds vast en gelukkig dat Mortier en Vanderhaegen zich herpakten of het had er lief uitgezien.  De groen-zwarten kwamen dan met heel wat betere bedoelingen terug in het veld en tien minuten aan één stuk belegerden zij vruchteloos de Daringkooi.  Het dient echter gezegd dat Cercle geen greintje meeval kende en pogingen van Michiels en Notteboom slechts op het nippertje door het doelhout werden gestopt.  Heel wat meer geluk had Daring, want bij de eerste lokale aanval hinderden Mortier en Baas elkaar en Assaka kon tussen beiden binnenschuiven.  Nog in dezelfde minuut schoot Moyson nummer vier voorbij de onthutste Mortier.  Nu was alle veerkracht bij Cercle gebroken en gelukkig dat Mortier de armen niet liet zakken of er waren nog dubbele cijfers op het skoorbord gekomen.  Nu bleef het beperkt tot 5-0 want een tiental minuten voor het einde was het weer Assaka die met één zijner gloeiende kogels de forfaitcijfers bewerkte.”


Technische  krabbels…
Daring Brussel  –  Cercle Brugge  5-0

 

- opkomst : 7.000 toeschouwers.
- leiding : ref. Loraux, flink.
- weersgesteldheid : vochtig en duister.
- terrein : zwaar, glibberig.
- fair-play : sportieve partij.
- corners : Daring 7, Cercle 4.
- doelpunten : 1’ Mayunga 1-0, 20’ Assaka 2-0, 56’ Assaka 3-0, 57’ Moyson 4-0, 79’
  Assaka 5-0.
- Daring : Goossens, Bauweraerts, Herreman, Jochmans, Saeys, Deck, Verlinden, De
  Vlegelaere, Assaka, Mayunga, Moyson.
- Cercle : Mortier, Vanderhaegen, Decock, Baas, Wittevrongel, Perot, Notteboom, Michiels,
  De Caluwé, Bailliu, Buyse.
 

 

 

Lees meer

Ontvang al het Cercle Brugge nieuws als eerste in je mailbox!