SHOT sprak met … Paquito Hindyrickx
37 jaar suppoost/steward
We haalden Paquito reeds eerder voor de SHOT-microfoon. Dat was in april 2010 voor de toen nog “gedrukte” SHOT. Nog steeds is hij van de partij als hoofdsteward van de West-tribune. Dus zeker voor onze jongere lezers een kleine heropfrissing. We nestelden ons, twee dagen na de derby, toepasselijk in het stewardlokaal onder de Zuid-tribune.
Je bent ondertussen 52 jaar jong en de start van je vrijwilligerstaak op Cercle situeert zich lang geleden?
Op mijn vijftiende werd ik suppoost, “kaartjesknipper” om het in de termen van die tijd uit te drukken. Daarna werd het stewardsysteem op poten gezet en de toenmalige verantwoordelijke, Johan Van De Casteele, overtuigde me om mee in dat verhaal te stappen. Ondertussen ben ik opgeklommen tot hoofdsteward van de West-tribune. “Boven” mij staat dan nog Stefaan Vermeersch als veiligheidsverantwoordelijke. Stefaan neemt tijdens de wedstrijd plaats in de controletoren.
Of ik de “langstdienende” ben? Met mijn periode als suppoost erbij zal het niet zoveel schelen. Als steward denk ik dat we met een viertal zijn die er vanaf het begin bij zijn.
Omschrijf even je “voetbaldag” bij thuiswedstrijden.
Mijn taak vangt goed zo’n vier uur voor de wedstrijd aan om de broodjes te gaan ophalen voor de lunchpakketten van de stewards. Tussen drie uur dertig en vier uur voor de wedstrijd ben ik in het stadion. Dan begint het sluiten van de poorten rond het stadion. Als de stewards ter plaatse zijn, zo’n drie uur voor de wedstrijd, zorg ik voor de taakverdeling. Zorgen dat de evacuatiepoorten van het terrein, alsook deze naar buiten toe, bemand zijn. Mocht er controle zijn van “Binnenlandse Zaken” en dit aspect is niet in orde, hangen er ferme boetes aan vast. Ik zorg ook dat er wat wissels zijn op die posities zodat niemand een ganse wedstrijd aan de buitenpoort moet staan. Voorts hou ik een oogje in het zeil aan de hoofdingang, vragen beantwoorden, ik begeleid mensen naar het secretariaat indien er een scanprobleem is met de tickets, enz… Tegen het einde heb ik er heel wat kilometers opzitten. Dat einde is er pas nadat de spelersbus van de bezoekers vertrokken is, meestal zo’n uur tot anderhalf uur na de wedstrijd, en ook de scheidsrechters. Het aantal uren loopt dus flink op.
Hoeveel stewards telt Cercle?
Als ze er allemaal zijn, is dit een zeventigtal. Of er nog extra nodig zijn? Zeer zeker. Niet iedereen is immers steeds beschikbaar. Van verlof over ziekte, werkverplichtingen, familiale aangelegenheden, enz… Wie zich geroepen voelt kan steeds bij een wedstrijd contact opnemen met mij of zich tijdens de openingsuren van het secretariaat aanmelden voor info. De opleiding neemt een drietal zaterdagen in beslag. Daar gaat het zowel over veiligheid, reglementen kennen, EHBO door het Rode Kruis, leren met de radio werken, enz… Tot slot een stage van vijf wedstrijden.
Wij doen ook beroep op stewards van andere ploegen zoals AA Gent, Z.-Waregem, de buren, KVO en KVK. Dit werkt in twee richtingen. Voornamelijk met de twee eerstgenoemde ploegen hebben we goede contacten.
Anekdotes?
Als we dienst doen aan de ingang bij die andere ploegen zijn er soms wel leuke ontmoetingen met oude bekenden. Regelmatig hoor je plots “Leve Cercle”. Zo stond ik op AA Gent bij een Europese wedstrijd aan de controle en zag Jerko Tipuric. Hij bemerkte me en veranderde van rij om een knuffel te geven. Dat was echt leuk. Ook andere oud-spelers komen we wel ergens tegen, ook in Jan Breydel natuurlijk. Recent nog Kristof D’Haene, Gilles Dewaele, Mathieu Maertens, Bram Verbist en Wim Kooiman.
Zijn er ook negatieve uitschieters?
Op Cercle kennen we weinig problemen. Er wordt weleens geroepen naar de scheidsrechter. Eentje gooide recent een bierbekertje richting ref. Die sporen we op, want de “match delegate” maakte er melding van in zijn verslag.
Echte problemen, zoals ook racisme bv., kennen we niet echt.
Olympia is een deel van je “thuis” hé?
(lacht) Als steward breng ik er heel wat tijd door en tot voor enige jaren was ik hier beroepshalve ook vaak. Ik werk voor de groendienst en ons onderkomen was in de Oost-tribune. Nu is het in Boudewijn Seapark. Met vijf man onderhouden we het groen met onze zitmaaiers in St.-Michiels en St.-Andries. Dit omvat ook de Olympia site.
Voor dit gesprekje zitten we in het stewardlokaal. Een hele verbetering t.o.v. vroeger.
Een aantal jaar geleden werd er van hogerhand beslist dat elke ploeg een stewardlokaal moest hebben. Tot dan zaten wij in het “bezemkot”. Met toenmalig hoofd veiligheid, André Van Kerschaver, zochten en vonden we een nieuwe locatie hier onder de Zuid-tribune. Via drank- en koekenverkoop, giften en bereidwillige handen, konden we dit uiteindelijk realiseren. Er zijn tafels en stoelen, verwarming, je kunt je handen wassen, enz… Na de wedstrijd kunnen we hier samen iets drinken. Goed voor de groepsgeest.
Nog jaren steward?
Hopelijk zeker? Ik zie het wel nog zitten. Er zijn wel van die momenten dat je denkt: “ik zou liever voor mijn TV zitten”, maar ja, de microbe zit er in hé.
Zonder stewards, geen voetbal. Dus wie zich geroepen voelt…
(Georges Debacker)
SHOT sprak met ... Pascal Platteau
“Cercle wacht nog mooie tijden, daar ben ik van overtuigd”
Alea iacta est. Voor Cercle Brugge is het doek over de voetbalcompetitie ‘21-‘22 gevallen. De groenzwarte vereniging kijkt met voldoening terug op een geslaagd seizoen. Zo ook Pascal Platteau die intussen een jaar aan het werk is als Cercles ‘Finance and Administration Director’. We hadden een gesprek dat overliep van enthousiasme voor het voetbal en de Vereniging.
Graag stellen we je eerst even voor aan het Cercle publiek. Ik verneem dat het voetbal door jouw aderen stroomt?
Van jongs af aan nam het voetbal voor mij al een belangrijke plaats in. Mijn oudere broer, naar wie ik als kleuter samen met mijn ouders ging kijken, was mijn eerste link met het voetbal. Ik groeide op in het Gentse en van zodra ik ook zelf mocht voetballen, toen was dat vanaf U8, sloot ik mij aan bij Excelsior Mariakerke. Ik doorliep er de jeugdreeksen tot het eerste elftal. Ik was daar echter nooit echt een basisspeler en dus was het voor mij vrij snel duidelijk dat ik geen grote carrière als voetballer zou maken. Op mijn negentiende besliste ik om scheidsrechter te worden. Ik maakte snel progressie en floot eerste ploegen tot aan eerste provinciale, maar moest helaas als gevolg van een kwetsuur vroegtijdig stoppen. Ik besloot wel om in het voetbal actief te blijven en heb een hele tijd als opleider scheidsrechters begeleid. Ik zag hierdoor ook meerdere wedstrijden per weekend. En nu, eerder door een toevallige samenloop van omstandigheden, heb ik van voetbal ook mijn beroep kunnen maken.
Woensdagavond werden de ambten van Piet D’Hooghe, Maria Blontrock, Luc Constandt en Luca Militti als bestuursleden van de VZW Cercle Brugge verlengd. Dirk Vander Meiren en Dirk Timmerman treden toe tot het VZW-bestuur. Dat gebeurde tijdens de bestuursverkiezingen op een Buitengewone Algemene Vergadering.
Coach Dominik Thalhammer en technisch directeur Carlos Aviña tekenden ook present op de Algemene Vergadering en stonden de VZW-leden en CVBA-vennoten samen te woord. Ook CEO Ben Lambrecht stond de aanwezigen te woord en lichtte enkele toekomstplannen nader toe.
SHOT sprak met … Pepijn Lenoor
Conciërge en materiaalmeester
Hoog in de West-tribune bevindt zich het “conciërge appartement” van Cercle. Een unieke plaats om te verblijven. De bewoner ervan is Pepijn Lenoor. Pepijn is nu zo’n drie jaar conciërge/materiaalmeester bij Groen-Zwart. We overliepen samen eens zijn levenswandel en vanzelfsprekend wat zijn taken zoal inhouden, en hadden het over zijn bijdrage aan de jeugdwerking in het verleden.